سعد (غلام عمرو بن خالد صیداوی)
|
آرامگاه شهدای کربلا | |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سعد غلام عمرو بن خالد صیداوی |
| خویشاوندان | عمرو بن خالد صیداوی |
| وفات | سال ۶۱ قمری ، کربلا |
| علت وفات | شهادت در رکاب امام حسین(ع) |
| مدفن | حرم امام حسین(ع) |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | امام حسین(ع) |
سَعد غلام عَمرو(عُمر) بن خالد صَیداوی (شهادت: عاشورای سال ۶۱ قمری) از شهدای کربلا. سعد در واقعه کربلا به همراه مولایش عمرو بن خالد صیداوی، در عذیب‌الهجانات به کاروان امام حسین(ع) پیوست. وی در روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید.
معرفی
سعد، غلام ابوخالد عمرو بن خالد صیداوی بود سماوی در ابصارالعین او را مردی شریف النفس و دارای همت بلند معرفی کرده است. مولی او را عمرو و عمر بن خالد گفته‌اند. نام پدر سعد مشخص نیست. محسن امین در اعیان الشیعه از قول برخی معاصرین خود، نام پدر او را عبدالله ذکر کرده است. البته او این ضبط را دقیق نمی‌داند.
واقعه عاشورا
سعد، در واقعه کربلا، به همراه مولای خود عمرو، از چهار نفری بودند که از کوفه خارج شدند و با راهنمایی طرماح در عذیب‌الهجانات به کاروان امام حسین(ع) پیوستند، حرّ قصد دستگیر کردن یا بازگرداندن آنان را داشت، اما امام مانع شد.
شهادت
سعد، روز عاشورا در حمله نخست به همراه مولایش به شهادت رسید. او در روز عاشورا به همراه چهار نفری که در عذیب هجانات به امام حسین(ع) پیوسته بودند. به لشکر عمر بن سعد حمله بردند و به دل لشکر فرو رفتند، سپاهیان عمر سعد آنها را محاصره کردند و ارتباط آنها را با یارانشان قطع کردند، در این هنگام عباس بن علی بر سپاه عمر سعد حمله برد، و آنان را نجات داد، آنان بار دیگر حمله کردند و جنگیدند تا همگی در یک مکان به شهادت رسیدند. او در مقبره جمعی شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع) مدفون است.
پانویس
منابع
- ابومخنف کوفی، وقعة الطف، جامعه مدرسین، چ: سوم، قم، ۱۴۱۷ق.
- ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، دارصادر، بیروت، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
- امین، سید محسن، أعیان الشیعة، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۶ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الأشراف(ج۳)، تحقیق: محمدباقر محمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۷۷ق/۱۳۹۷م.
- سماوی، محمد بن طاهر، ابصارالعین فی أنصارالحسین، دانشگاه شهید محلاتی، قم، ۱۴۱۹ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.